سبک دکوراسیون مینیمالیستی

سبک هنری مینیمالیسم (Minimalism) بعد از جنگ جهانی دوم و عمدتا در دهه های 60 و 70 میلادی ایجاد شد و رشد کرد. این سبک در بسیاری از هنرها از جمله معماری و موسیقی به شدت به محبوبیت رسید. سبک مینیمالیستی در هنر معماری و دکوراسیون داخلی به شدت متاثر از فرهنگ معماری ژاپن است و اینگونه توصیف شده است که تمام اجزا و المان های غیرلازم در دکوراسیون حذف می شود. اصطلاح مشهور "هر چه کمتر، بیشتر" که برای توصیف این سبک دکوراسیون به کار می رود، نشان می دهد که آنچه در مینیمالیسم مد نظر است، سادگی و استفاده کمتر از ابزار دکوراتیو است.

امروز با توجه به زندگی مدرن و کوچک شدن فضاها، دکوراسیون مینیمالیستی بسیار محبوب شده است. با پیشرفت تکنولوژی یکی از ویژگی هایی که به این سبک معماری و دکوراسیون اضافه شده است، استفاده مفید چندگانه از فضاها و لوازم است. مثلا از کف به عنوان رادیاتور و از یک تختخواب تاشو به عنوان مبل هم استفاده می شود. در این سبک نورپردازی اهمیت زیادی پیدا می کند و معمولا سعی می شود تا جای ممکن فضای خالی بوجود آورد. همچنین ارتباط با طبیعت بسیار مهم است. به همین دلیل طراحی به گونه ای است که هوا به خوبی در فضا جریان پیدا کند و نور طبیعی زیادی وجود داشته باشد.